Selasa, 15 Desember 2015

Ijazah Palsu sing Nggegerake Pendhidhikan ing Indonesia

Minggu kepungkur ana kabar brita sing santer padha ngandharake ngenani ijazah palsu sing ditemokake dening Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan. Ijazah kasebut ditemokake ana ing salah sawijining perguruan tinggi. Perguruan tinggi kasebut wis nglulusake pirang-pirang mahasiswane lan ijazah sing dianggo yaiku ijazah palsu.
      Babagan iki ora apik diconto dening perguruan-perguruan tinggi liyane. Amarga bisa ngrusak jagad pendhidhikan ana ing negara Indonesia. Sabab murid utawa mahasiswa dadi nggampangake amarga anane ijazah palsu. Bab sing dadi rusaking pendhidhikan ing Indonesia kuwi salah sijine yaiku diterbitkene ijazah sing ora sah utawa palsu. Saliyane kuwi tatanan pendhidhikan melu mobrat-mabrit amarga gampange golek ijazah kuwi mau. Bocah-bocah padha ngandhalake dhuwit katimbang mikir pelajaran sing dirumangsa gawe susahing pikiran.
      Lembaga pendhidhikan sing nerbitake ijazah kasebut, ndadekake kuciwane para masyarakat Indonesia. Sabab wong sing nduweni pendhidhikan sing luwih dhuwur malah ngrusak moral. Prof. Komaruddin Hidayat mrathelakake, praktek adol tuku ijazah lan ijazah palsu kuwi babagan saka pembusukan marang jagad pendhidhikan ing Indonesia. Saliyane kuwi Komaruddin mrathelakake yen isih ana maneh yaiku anane kabocoran soal ujian sing dilakokake pihak jero lembaga pendhidhikan yaiku guru pengawas lan karya ilmiah sing ora digarap dhewe dening akademisi. Komaruddin nambahake yen gelar sing asale saka skrisi, tesis, utawa disertasi sing nggarap uga wong liya.
      Gagasan kasebut ing kasunyatan akeh ditemokake kecurangan-kecurangan sing ndadekake moral bangsa Indonesia dadi ora bisa dikendhalekake maneh. Kamangka bangsa Indonesia butuh generasi-generasi penerus bangsa sing nduweni kapinteran lan nduweni sifat kejujuran sing dhuwur. Amarga yen gur nduweni sifat pinter nanging ora duwe kejujuran, ora bakal bisa sukses ing tembe mburine.
      Babagan sing kaya ngene iki kuwi kudu ana pengawasan ketat saka pemerintah kanggo nyaring mutu pendhidhikan, supaya ora kedadeyan maneh sing nerbitake ijazah palsu ana ing perguruan tinggi. Amarga bibit kecurangan kuwi cepet mrambah ing ngendi wae. Pemerintah kudu nyusun undhang-undhang sing tegas kanggo wong-wong sing nglanggar tatanan peraturan ana ing sakupenge lembaga pendhidhikan. Supaya bisa ngurangi kadadeyan-kadadeyan sing ora perlu ditindakake dening pihak-pihak liya.
      Ana ing jagad pendhidhikan kuwi kudune ngajarake lan ndhidhik supaya nduweni pribadhi sing apik lan bisa mandhiri. Ora malah ngajarake sifat sing jan-jane ora perlu ditindakake. Lan supaya bisa migunani marang bangsa, negara, lan agama. Kahanan sing wis purna iki kudu didandani supaya bisa ndadekake masyarakat sing nduweni moral utawa etika sajroning ngemban tugas. Lan ora sapenake dhewe nalika diwenehi kapitayan utawa kewenangan nindakake tugas saka pihak sing luwih dhuwur pangkate. Apa maneh kita wis tau lungguh ana ing bangku pasinaon, lan entuk pendhidhikan sing wis diajararake nalika iseh ana ing sekolahan. Tujuane yaiku supaya kita bisa mangerteni pendhidhikan sing layak kanggo pemuda-pemuda generasi penerus bangsa.
      Menteri Riset, Teknologi, dan Pendidikan Tinggi Muhammad Nasir mrathelakake, yen peredharan ijazah palsu kuwi bisa ndadekake mlorote marwah pendhidhikan lan sistem pendhidhikan Indonesia kanggo maju ana ing kelas dunia utawa asia Tenggara. “Angele mbrantas ijazah palsu padha karo mbrantas korupsi. Apa wae persoalan ijazah palsu kuwi kudu dibrantas,” miturut Nasir. Nasir nambahake yen upaya mbrantas wis dilakokake kanthi nglibatake pihak akeh, kayata Kementerian Pemberdayagunaan Aparatur Sipil Negara dan Reformasi Birokrasi, Polri, lan unsur-unsur masyarakat liyane.
      Babagan iki kudu ana sing mbrantas, amarga yen diujarake tansayo akeh wong-wong sing nduweni sifat licik. Lan ora perkewuh karo apa sing dilakokake kuwi wis dimangerteni dening masyarakat umum. Jan-jane wiwit dini kuwi wis diajarake sifat kejujuran supaya bisa guna ing masa depanne. Usaha curang dudu pilihan kang apik kanggo pendhidhikan ing negara Indonesia. Nanging babagan iki kasunyatane angel diilangake, akeh wong-wong sing padha tumidak ora becik. Sing bisa ngrubah namung dheweke dhewe lewat kesadharan lan hati nuranine.
      Saliyane kuwi, nyetak utawa adol tuku ijazah palsu kuwi bisa kalebu nglanggar hak cipta. Amarga pihak-pihak tertentu sing gawe ijazah palsu kuwi sembrana nalika dipercaya. Mula jaman saiki akeh sing padha sembrana nggunakake hak cipta.
      Miturut Undhang-undhang Nomor 4 taun 1994 ngenani Pengesahan Agreement Establishing The World Trade Organization (Persetujuan Pembentukan Organisasi Perdagangan Dunia), sabanjure disingkat WTO, Indonesia dadi peserta saka Organisasi Perdagangan Dunia. Konvensi kuwi nduweni pengaruh gedhe karo sistem Hukum Nasional umume yaiku Indinesia lan hukum hak cipta khususe (Damian, 2005:79).
      Kudune ana ing Undhang-undhang kudu ana hukum sing kuwat supaya mbaka sethithiki bisa ngilangi anane ijazah palsu sing wis diedharake. Lan peran penegak hukum kudu adhil nalika mujudake keputusan supaya hukum ing Indonesia bener-bener ditindakake kanthi trep. Sarta ora ana pihak sing dirugikake lan masyarakat bisa urip tenang amarga hukum sing adhil.
      Kaperluan anane hukum kanggo ngeki perlindungan konsumen Indonesia yaiku salah sawijining babagan sing ora bisa dielakake, padha karo tujuan pembangunan nasionalkita yaiku pembangunan manungsa Indonesia sautuhe. Mbahas kaperluan hukum kanggo  ngeki perlindungan konsumen Indonesia, kudune liwih dhisik weruh situasi peraturan perundhang-undhangan Indonesia, khususe peraturan utawa keputusan sing ngeki perlindungan kanggo masyarakat (Rajagukguk, 2000: 7-8).
      Masyarakat ana ing Indonesia nduweni hak hukum perlindungan konsumen. Ijazah palsu yen ora ana sing mbrantas, dikhawatirke jaminan mutu pendhidhikan ora layak dipertahanake. Amarga ana ijazah abal-abal sing wis akeh diduweni dening para pelajar utawa mahasiswa. Bisa ditegesi yen ijazah kuwi namung kanggo tandha yen wong kuwi mau wis ngrampungake sekolah utawa kuliyahe. Dadi sing digoleki dudu pengalaman lan pakulinan nanging namung wujud ijazah sing katulis biji-biji apik.
      Supaya ora kebacut mrambah akeh banget, kita generasi muda kudu tenanan anggone sinau. Lan bisa dadi generasi sing nggawa perubahan marang nusa, bangsa, negara, lan agama. Kanggo mbenahi moral bangsa Indonesia, kudu bisa yakin yen apa sing dikarepake kuwi bakal migunani marang wong akeh. Lan bisa mikir dhewasa apa kang dadi perkara sing bakal diadhepi nalika arep nggayuh cita-cita sing di angen-angen.
      Saliyane kuwi Nasir mrathelakake, kudu ana pihak sing gelem nyisir nganti tekan ditutupe perguruan tingg sing ora nduweni izin utawa ilegal. Sadurunge ana isu ijazah palsu konangan ana inspeksi mendadak saka Kementerian Riset Teknologi dan Pendhidhikan Tinggi menyang perguruan tinggi sing ora duwe izin, yaiku University of Berkley Michigan America, ana dalan Proklamasi, Menteng, Jakarta Pusat.
      Babagan sing kaya mangkono kuwi ora patut dadi tuladha amarga bisa ndadekake dipecat saka jabatane. Sing nyebabake wong-wong padha nindakake babagan kaya ngono kuwi yaiku kabutuhan urip manungsa sing akeh. Mulane wong-wong padha nglakokake tumindha sing ora apik kanggo ngentukake dhuwit sing luwih akeh saka gajine pendhak sasi. Wong-wong padha ora sadar yen tumindake kuwi salah lan ngrugikake pihak liya.
      Kanggo conto sing bisa diandharake yaiku ketentuan saka Hukum Pidhana sing nduweni kaitan karo penipuan, pemalsuan penjualan barang bisa mbebayani jiwa manungsa (pasal 383, 263, 202, 382, 383). Ketentuan kuwi nglawan hukum sing dilarang lan diancam karo pidhana. Ketentuan kuwi uga kanggo nglindungi konsumen, nanging uga nglindungi masyarakat umume (Rajagukguk, 2000: 13).
      Anane undhang-undhang sing wis katulis dening UUD 1945, durung ndadekake kawigatenne para wong sing gawe ijazah palsu lan nduweni sifat nekat nalika arep ngrampungake tugas utawa pakaryanne. Sarta uga masyarakat sing dadi konsumen gampang anggone diapusi. Mesthine masyarakat sing teliti kudu bisa nyaring endi sing palsu lan sing asli.
      Tumemene pemerintah kanggo mbudidaya komsumen saka kedhudhukan sing sadurunge ana ing pihak sing lemah sebab adhep-adhepan karo usaha sing nduweni bargaining position sing kuwat saka aspek sosial, ekonomi, lan uga psikologi (Miru, 2008:21).
      Kudune pemerintah melu aktif njaga kebijakan hukum ana ing Indonesia, sanajan tugas pemerintah kuwi abot nanging pemerintah kuwi wajib mbelani masyarakat. Sabab anane peran pemerintah kuwi kanggo makili rakyat lan nampung suwara-suwara rakyat sing padha nanggepi utawa nyanggah kebijakan-kebijakan sing wis katulis dening pemerintahan. Ngenani babagan ijazah palsu kuwi penegak hukum kudu nduweni sikap sing tegas lan nglaksanakake tindhak pidhana sing berlaku. Lan kudu resik anggone ngemban tugas dadi penegak hukum, ora nrima anane suap menyuap ana ing pengadhilan. Amarga yen penegak hukum nduweni mental sing kaya mangkana, wong-wong bakal nyleweng lan blas ora nduweni rasa wedi marang hukum pidhana ana ini negara Indonesia.

Referensi :
Damian, Eddy. 2005. Hukum Hak Cipta. Bandung: PT Alumni.
Rajagukguk, Erman d.k.k. 2000. Hukum Perlindungan Konsumen. Bandung: Mandar Maju.
Miru, Ahmadi dan Sutarman Yodo. 2008. Hukum Perlindungan Konsumen. Jakarta: Rajawali Pers.

0 komentar:

Posting Komentar

Template by:

Free Blog Templates